Ustawa frankowa budzi poważne kontrowersje

W siedzibie Instytutu Nauk Prawnych PAN odbyło się seminarium poświęcone ustawie frankowej, której wprowadzenie forsuje Ministerstwo Sprawiedliwości. Spotkanie miało charakter zamknięty, a jego przebieg znamy jedynie z relacji uczestników. Wśród zaproszonych znaleźli się przedstawiciele instytucji państwowych, środowisk bankowych i Konsumenckich, a także sędziowie i prawnicy. Dyskusja ujawniła głębokie rozbieżności w podejściu do projektu oraz rosnące obawy Frankowiczów, Konsumentów i Kredytobiorców co do intencji autorów ustawy.

Mieszane nastroje wśród uczestników

Relacje ze spotkania wskazują na zróżnicowane nastroje – od entuzjazmu po głęboką rezerwę wobec projektu. Ministerstwo deklaruje gotowość do modyfikacji kontrowersyjnych zapisów, co może świadczyć o stopniowym wycofywaniu się z najbardziej krytykowanych rozwiązań. Eksperci przyznają jednak, że wiele zapisów budzi poważne wątpliwości co do ich zgodności z interesem Klienta.

Artykuł 7 pod lupą prawników

Szczególne kontrowersje wzbudził artykuł 7, pozwalający bankom na dochodzenie roszczeń wzajemnych nawet bez zgody powoda. Część prawników – w tym współtwórcy projektu – opowiedziała się za jego całkowitym usunięciem. W ocenie uczestników seminarium rozwiązanie to jest zbyt skomplikowane i może doprowadzić do chaosu w sądach, co nie służy Kredytobiorcy ani Konsumentowi.

Problematyczna kwestia potrąceń i mediacji

Niepokój budzą również zapisy dotyczące potrąceń oraz obowiązkowego podejmowania prób mediacyjnych przed skierowaniem sprawy do sądu. Wątpliwości budzi brak jednoznacznych kryteriów uznania, czy strony rzeczywiście próbowały rozwiązać spór polubownie. Frankowicz obawia się, że jego działania zostaną uznane za niewystarczające, nawet jeśli odrzucił niekorzystną ofertę banku.

Kłopotliwe doręczenie odpisu pozwu
Dyskusja objęła także artykuł 2, zakładający automatyczne zabezpieczenie roszczenia po doręczeniu bankowi odpisu pozwu. Eksperci zwracają uwagę, że obowiązek ten nie powinien spadać na Konsumenta, który nie jest stroną odpowiedzialną za obsługę korespondencji sądowej. W przeciwnym razie może dojść do sytuacji, w której Klient będzie musiał samodzielnie egzekwować swoje prawa proceduralne.

Brak rozwiązań dla eurowiczów i poszkodowanych przez Getin

Projekt ustawy nie przewiduje ochrony dla posiadaczy kredytów walutowych innych niż frankowe oraz dla Kredytobiorców banków w upadłości, jak np. Getin. Ministerstwo ignoruje apele środowiska sędziowskiego i Rzecznika Praw Obywatelskich, którzy wskazują na potrzebę równego traktowania wszystkich Konsumentów dotkniętych podobnymi mechanizmami kredytowymi.

Zachęty do ugód kontra rzeczywistość

Wielu uczestników seminarium promowało ugody jako sposób rozwiązania konfliktów. Jednak ze strony Frankowiczów i ich pełnomocników padły argumenty, że oferowane przez banki propozycje są zbyt niekorzystne. Wysoki odsetek wygranych spraw przez Klientów sprawia, że akceptacja ugody może oznaczać dla nich realną stratę.

Nadzieja na zmiany i kolejne konsultacje

Mimo krytyki, doceniono sam fakt zorganizowania spotkania i gotowość resortu do rewizji projektu. Zwrócono uwagę na złagodzenie tonu niektórych przedstawicieli Ministerstwa, którzy wcześniej z entuzjazmem promowali ustawę w jej pierwotnym kształcie. Pozostaje jednak obawa, że rzeczywiste poprawki mogą być powierzchowne, a projekt w niezmienionej formie trafi pod głosowanie.

Spotkanie w Instytucie Nauk Prawnych PAN nie rozwiało obaw środowisk Frankowiczów i Konsumentów. Wręcz przeciwnie – ujawniło, jak wiele punktów ustawy budzi nadal uzasadnione wątpliwości. Obecnie kluczowe jest dopilnowanie, by kolejne etapy prac legislacyjnych nie odbywały się za zamkniętymi drzwiami. Bez dalszych konsultacji i rzeczywistego wsłuchania się w głos Kredytobiorców, projekt ustawy może pogłębić istniejące podziały, zamiast rozwiązać narastający od lat problem.