O czym mówi decyzja TSUE?
Nowe postanowienia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej są traktowane jako ogromne zwycięstwo dla Frankowiczów, którzy już dość długo toczą spory sądowe z bankami. W związku z tym spodziewa się, że nowe założenia będą miały ważny wpływ na orzekanie sądów w przyszłości w sprawach frankowych. Dlatego też, Frankowiczom poleca się obserwowanie rozwoju sytuacji, szczególnie w kontekście zbliżającego się terminu oświadczenia kolejnych dyrektyw przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, co nastąpi już 14 grudnia bieżącego roku.
TSUE potwierdził, iż polskie sądy krajowe są zobligowane z urzędu, aby zbadać, czy postanowienia umowy frankowej mają niesprawiedliwy charakter. W przypadku, gdy takie okoliczności zostaną zaobserwowane, sądy krajowe mają zalecone, żeby zatrzymać ich stosowanie. Wszystko po to, aby nie spowodowały one negatywnych skutków wobec Frankowicza. Wyłączenie takich warunków absolutnie na ma prawa zostać zawieszone, a także zależne od wykonania dodatkowych założeń przewidzianych w krajowym orzecznictwie lub polskim prawie.
W przypadku umów frankowych stwierdzonych za nieważne na skutek zabronionych klauzul przeliczeniowych, Kredytobiorcy frankowi mają prawo domagać się zwrotu wszystkich opłaconych wcześniej rat, prowizji, jak również składek ubezpieczeniowych. Banki natomiast mogą wymusić na Frankowiczach tylko zwrot użyczonego kapitału.
Jest to bardzo ważne, ponieważ anulowanie umowy frankowej nie może prowadzić do dodatkowego zadośćuczynienia dla Kredytodawcy, które stanowiłoby więcej niż zwrot kapitału i przepisowe odsetki za zwłokę.
Europejski Trybunał dobitnie oznajmił, że dopuszczenie ewentualności domagania się wynagrodzenia za korzystanie z kapitału stanowiłoby sprzeczność z celem dyrektywy 93/13/EWG odnoszącej się do ochrony praw konsumentów.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej potwierdził, że Kredytobiorca nie ma obowiązku składania sformalizowanej deklaracji przed sądem, aby skorzystać z ochrony zapewnionej w dyrektywie 93/136/EWG. Takie zabezpieczenie obejmuje Frankowicza niezwłocznie po wniesieniu pozwu do sądu przeciwko Kredytodawcy. Kredytobiorca może się tylko zrezygnować z tej ochrony, zgadzając się świadomie i dobrowolnie na określone warunki w umowie frankowej.
TSUE stwierdził, że zobligowanie Frankowiczów do złożenia osobnej deklaracji w celu dochodzenia jego żądań wywołałoby wśród banków zniechęcenie do rozpatrywania żądań Kredytobiorców przed sądem w kwestiach dotyczących nielegalnych postanowień umownych.